|
|
|
|
15 Mart 2002 Cuma günü, Selanik Fotoğraf Birliği
tarafından Selanik İtalyan Kültür Merkezi himayesinde ilk kez gerçekleştirilen
bir organizasyonla Türk, İtalyan ve Yunan fotoğrafçılar bir araya
gelerek İtalya'nın Selanik Konsolosluğu binasında ortak bir sergi
açtılar. 7- 18 Mart tarihleri arasında coşkulu törenlerle kutlanan
Ortodoks Karnavalı, bu yıl "Venedik Karnavalı" teması üzerine.
15 Mart'tan 5 Nisan'a kadar ziyarete açık kalacak olan serginin teması
da aynı; "EL CARNEVAL EL VA". Dünyanın en eski ve en ünlü
karnavallarından olan Venedik Karnavalı 1- 12 Şubat 2002'de yaşanmış,
Latin- Katolik alemi çoktan kırk gün kırk gece sürecek "ete-veda"
perhizine girmiş, heyecanla Paskalya'yı beklerken, Selanik'te yaşayan
İtalyan asıllılar için bu etkinlik güzel bir sürpriz oldu.
Neden "El Carneval El Va"?...
Karnaval eğlencelerinin en önemli bölümü finalidir. Venedik'te de
son gece, San Marco Meydanı'nda maskeler ve kostümlerle yaşanan o
muhteşem baloyu sona erdirebilecek tek şey, tam gece yarısı "Büyük
Perhiz"in başladığını ilan eden çan sesleri olur. Meydan yavaş
yavaş boşalmaya başlar. Ne şubatın o insanın içine işleyen ayazına,
ne de on günlük karnaval yorgunluğuna aldırmayan insanlar saatler
önce geldikleri daracık sokaklarda, bir bir gözden kaybolurken, "karnaval
bitiyor, karnaval bitiyor" çığlıkları yankılanır küçük kanallarda.
Venedikliler, bunu o herkesin anladığı İtalyanca ile değil, kendi
diyalektleriyle "el va, el va, el carneval el va" şeklinde
söylerler. İşte, bunun için Selanik'teki sergi EL CARNEVAL EL VA adını
aldı ve Venedik Karnavalı bu yıl Selanik'te bir kez daha yaşatıldı.
15 Mart sabahı Konsolosluk binası tam bir bayram yeri gibiydi. Çünkü,
bu sadece bir ortak fotoğraf sergisi açılışı değil, coşkulu bir karnaval
eğlencesi olacaktı. Konsolosluk bahçesi balonlar, parlak kağıttan
süsler, Venedik maskeleriyle donatıldı. Üst kattaki büyük tiyatro
salonu Maskeli Balo için hazırlandı. Giriş katı, M. Emin Altan ile
Emel (Altan) Ege'nin birlikte hazırlayıp, 1998 yılında İFSAK Saydam
Gösterileri Yarışması'nda birincilik ödülünü kazandıkları "Düşler
Kenti Venedik" adlı gösterilerini sunacakları şekilde düzenlendi.
Zemin kattaki büyük salonda, Türkiye'den Ali Borovalı, Selim Güneş,
M. Emin Altan, İtalya'dan Claudia Aquili, Makis Vovlas, Yunanistan'dan
Anastasia Dimitriadi, Chrysoula Mamoglou ve Vassilis Karkatselis'in
Venedik fotoğrafları bir biri ardına dizilmiş asılmayı bekliyordu.
Merdiven altına gerdiği siyah perde ile Vassilis, akşam gelecek maskeli
kostümlü konukların hatıra fotoğraflarını çekeceği mini bir stüdyo
hazırlamakla uğraşıyordu. Anastasia, diğer bir köşede isteyenlerin
yüzlerine hoş karnaval makyajları yapmak üzere boyalarını yerleştirmekteydi.
Kültür Merkezi'nin müdürü Ezio Peraro, merdivenin tepesine çıkmış
spotların son kontrollerini yapıyordu. Yardımcıları, ortaya yerleştirdikleri
uzun masaya kıpkırmızı bir örtü sermişler, hazırladıkları Venedik
tatlılarının önüne isim kartlarını koyuyorlardı. Tam bu sırada, biz
de Türkiye'den getirdiğimiz büyükçe bir kutu Safranbolu Lokumu'nu
masanın ortasına bırakıverdik. Rania Kokkinidou'nun tasarımıyla, İtalyanca-
Rumca metinler eşliğinde, katılan fotoğrafçıların üçer fotoğrafının
basıldığı El Carneval El Va isimli katalog ücretsiz dağıtılmak üzere
ziyaretçilerin kolayca ulaşabilmesi için girişte bir masanın üzerine
yerleştirildi. Tüm bu hummalı çalışmaların bitmesi neredeyse akşamı
buldu.
Saat 20.00'yi vurduğunda bahçe kapısında çeşit çeşit maskeli kostümlü
davetli; dükler, düşesler, palyaçolar, kontesler... bir bir belirmeye
başladı. Renk renk tüller, şapkalar binanın beyaz duvarları arasında
hoş bir armoni yaratıyordu. Televizyoncular, gazeteciler birinden
diğerine uzattıkları mikrofonlarıyla söyleşi yapmaya çalıştılar. Tatlılar
yendi, içkiler içildi, fotoğraflarla birkaç kez tekrarlanan saydam
gösterisi izlendi, ağırlıklı olarak İtalyanca sohbetler edildi, bol
bol anı fotoğrafları çekildi, Anastasia, bıkmadan değişik makyajlar
denedi, Vassilis, arşivine yüzlerce kare maskeli kostümlü görüntü
biriktirdi. Üst kattaki baloda çılgınca danslar edildi. Özellikle
Selanik'te yaşayan İtalyan asıllılar birbirleriyle özlem giderdikleri
unutulmaz bir Venedik gecesi yaşadılar.
Venedik, Selanik ve İstanbul...Tarihleri boyunca birbirleriyle çok
dostane olmasa da sıkı ilişki içinde yaşamış olan bu üç kent, bu kez
sanat için birleşmişti. Onları birbirine bağlayan ortak tema benzersiz
karnavalıyla Venedik'ti.
EMEL (ALTAN) EGE 25 Mart 2002
|
|
| |
| |
| |
|